Μία «νεοαρχαία» γλώσσα εντός της Νέας Ελληνικής!

⇒ Πάντα διαφωνούσα με τα διασκευασμένα κείμενα που δίνονται για την εξέταση της Νεοελληνικής Γλώσσας στις πανελλαδικές εξετάσεις (γενικότερα, εξέφραζα τις ενστάσεις μου για το συνολικό τρόπο εξέτασης του συγκεκριμένου μαθήματος). Θεωρώ ότι ένα κείμενο πρέπει να δίνεται αυτούσιο, όχι μόνο από σεβασμό προς τον ίδιο τον συγγραφέα αλλά και για να αποφεύγονται παρεξηγήσεις νοηματικής, συνυποδηλωτικής και βιωματικής υφής. Από τον καιρό του ιδρυτή της σύγχρονης γλωσσολογίας του δομισμού Φερντινάν ντε Σωσσύρ, γνωρίζουμε ότι μορφή και περιεχόμενο στη γλώσσα είναι μία ολότητα που όταν σπάει έχει πάντα συνέπειες.

→ Κάπως έτσι και φέτος περιέπεσαν μέσα στη δίνη της διασκευής ο κούφος πρύτανης και ο κακός πρωθυπουργός (από κείμενο του Γ. Θεοτοκά, 1956) για να εξωραϊστούν στο ανώδυνο για την σύγχρονη πολιτικοκοινωνική μας πραγματικότητα (ο νοών νοείτω) κακό επιστήμονα. Η κριτική μου όμως δεν εστιάζεται σε αυτό αλλά στον τεχνητό και προκατασκευασμένο τρόπο με τον οποίο εξετάζεται το μάθημα της γλώσσας. Μου φαίνεται δηλαδή ότι οι υπεύθυνοι αποφασίζουν πρώτα για τις απαντήσεις ώστε μετά να κατασκευαστεί, δια της διασκευής, η κρυμμένη μέσα στο κείμενο ερώτηση. Αλλά και πάλι. Και έτσι να μην είναι, τόση μεγάλη δυσκολία υπάρχει στην εξεύρεση κατάλληλων για την περίσταση κειμένων; Ή μήπως η φυσική γραπτή γλώσσα, όπως ξεδιπλώνεται από την πέννα του δημιουργού, ομολογείται ότι είναι δύσκολη για τους τελειόφοιτους, όπως τα Αρχαία; Μία «νεοαρχαία» γλώσσα εντός της Νέας Ελληνικής! Θα ήταν τραγικό. Η γλώσσα μας, Νέα και Αρχαία, χρειάζεται άλλη προσέγγιση και σίγουρα όχι δικαιολογίες του τύπου «πρέπει να γράψουν τα παιδιά».

Δημοσιεύθηκε στην Uncategorized και χαρακτηρίσθηκε , . Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Απάντηση