Πρόσφυγας ή μετανάστης;

Της Χρυστάλλας Χατζηδημητρίου από την κυπριακή εφημερίδα “Ο Φιλελεύθερος” 
 
 «Φανταστείτε τα παιδιά σας το πρωί. Φανταστείτε να τα ταΐζετε, να τα πλένετε και να πιάνετε σε αλογοουρά τα μαλλιά του κοριτσιού σας, ενώ διαφωνείτε με το μικρό σας αγόρι για το ποια αθλητικά παπούτσια θα φορέσει. Τώρα φανταστείτε, όπως κάνετε αυτό, να γνωρίζετε πως αργότερα σήμερα, θα δέσετε στα αδύναμα σώματά τους σωσίβια γιλέκα και θα τα πάρετε μαζί σας σε ένα φουσκωτό σκάφος, σε νερά στα οποία έχουν πεθάνει πολλοί που έχουν κάνει το ίδιο. Σκεφτείτε την ιστορία που θα έπρεπε να τους πείτε για να τα καθησυχάσετε και πώς θα κάνετε αυτό που συμβαίνει να φανεί διασκεδαστικό. Εξετάστε τη συναισθηματική δύναμη που χρειάζεται για να χαμογελάσει κανείς ενώ κρύβει το φόβο του. Πώς θα αισθανόσασταν αν η απόδρασή σας από τον πόλεμο απαξιωνόταν από τα ΜΜΕ τα οποία απλά θα χαρακτήριζαν εσάς και την οικογένειά σας “μετανάστες”. Ο γενικευμένος όρος “μετανάστες” δεν είναι πλέον κατάλληλος όταν πρόκειται για την περιγραφή του τρόμου που εκτυλίσσεται στη Μεσόγειο».
Με αυτό το κείμενο, το Al Jazeera ανακοίνωσε πως παύει να χρησιμοποιεί τη λέξη “μετανάστης” για όποιον άνθρωπο εμπλέκεται στην τεράστια αυτή κρίση. Στο κείμενο αυτό φτάσαμε με νεαρή συνάδελφο που ήθελε να χρησιμοποιήσει τον ορθό όρο στο κείμενο της. Κι ανακαλύψαμε πως κάθε μέσο σε κάθε χώρα, χρησιμοποιεί διαφορετική ορολογία διαμορφώνοντας ανάλογα την κοινή γνώμη. Ο μετανάστης είναι αυτός που ήρθε από αλλού, με δική του απόφαση για να αλλάξει τη ζωή του. Ο πρόσφυγας είναι αυτός που δεν είχε άλλη επιλογή. «Δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις σε αυτή την υπόθεση, αλλά για να βρούμε λύσεις, μια ειλικρινής συζήτηση είναι απαραίτητη. Και ένα μεγάλο μέρος αυτής της συζήτησης διαμορφώνεται από τα ΜΜΕ, λέει ο διευθυντής ειδήσεων του αγγλικού Al Jazeera, Salah Negm. “Μετανάστες” είναι μια λέξη που αφαιρεί τη φωνή στους ανθρώπους που υποφέρουν. Η αντικατάστασή της, είναι ένας μικρός τρόπος να τους δώσουμε λίγη φωνή πίσω.”
ΥΓ: Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων στην Ελλάδα χθες μάθαμε πως πρώτος στα ΤΕΙ Ηλεκτρολόγων Μηχανικών Πειραιά είναι ο Ζυλιέν, από την Αφρική, που έφτασε στην Ελλάδα πριν τέσσερα χρόνια, στα 16 του, μόνος και ορφανός.  Περιπλανήθηκε σε δρόμους και κρατητήρια μέχρι που κατέληξε σε Κέντρο Προσφύγων στην Κονιτσά όπου πήγε σχολείο, ενώ κάποιοι εκπαιδευτικοί τον βοήθησαν με ενισχυτικά μαθήματα και συμπαράσταση. Ο Ζυλιέν έκανε αίτηση για χορήγηση προσφυγικού ασύλου. «Θέλω να νιώθω ασφαλής και να έχω διεθνή προστασία, σύμφωνα με τη συνθήκη της Γενεύης. Θέλω να προχωρήσω για να γίνω χρήσιμος και σημαντικός άνθρωπος για την κοινωνία. Να προσφέρω, όσο μπορέσω, στην Ελλάδα που με βοήθησε», λέει ο ίδιος.
Δημοσιεύθηκε στην Uncategorized. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Απάντηση