Για το άνοιγμα των σχολείων

Σιγά σιγά ξαναπαίρνουμε μπρος. Δεν υπάρχει επιλογή άλλη. Η οικονομία πρέπει να βγει από την εντατική για να μπει στα επείγοντα των αναπτυξιακών προσπαθειών. Ο κόσμος, ιδιαίτερα ο ιδιωτικός τομέας, προφανώς δεν μπορεί να ζει με αέρα κοπανιστό. Η ομαλοποίηση της ζωής μας, έχει πολλές πλευρές. Ανοίγουν σταδιακά και τα σχολεία. Οι ειδικοί αποφάσισαν ότι ήρθε η ώρα να το προτείνουν στην πολιτεία, για να πάρει τις αποφάσεις της. Όλοι, όσοι κινούμαστε στον εκπαιδευτικό χώρο και γνωρίζουμε τη σχολική πραγματικότητα ως προς τις υποδομές και το διαθέσιμο εξοπλισμό, δεν έχουμε μόνον εύλογες απορίες αλλά διακατεχόμαστε και από έκδηλα δικαιολογημένη ανησυχία για την τελική έκβαση αυτής της περιπέτειας. Αμφιβάλλουμε. Είμαι σίγουρος ότι ανάλογο προβληματισμό εκδηλώνουν και οι άλλοι εργαζόμενοι, σύμφωνα  με το χώρο και τις συνθήκες εργασίας τους. Εάν άρχισε σταδιακά να υποχωρεί το κακό, θα το δούμε στην πράξη. Δεν κατανοώ όμως και τις φωνές που μοιάζουν να ξεχνούν, θεωρώντας εκ των υστέρων ότι δεν ήταν δα και τόσο σοβαρά τα πράγματα! Να προσέξουμε πολύ γιατί, εάν δεν έχουμε το νου μας, μπορεί να γίνουν ακόμα πιο σοβαρά, απ’ ό,τι ήταν. Έχω εμπιστοσύνη στους ειδικούς επιστήμονες και σε όσους ανέλαβαν το βαρύ φορτίο αυτής της υπόθεσης. Δεν είναι θέμα της κυβέρνησης του άλφα ή του βήτα. Σε κάθε περίπτωση, είμαι πεπεισμένος ότι η ευθύνη των πολιτών θα απαιτούσε σοβαρότητα από όλους. Τους «καλούς» και τους «κακούς», τους «ηθικούς» και τους «ανήθικους», τους «υπεύθυνους» και τους «ανεύθυνους», τους “αγαθούς” και τους “πονηρούς”, μέσα στο ενσκήψαν πανδημικό σύμπαν, τους κατατάσσω σε άλλο πλανήτη. Από την άλλη, ξέρω ότι οι δάσκαλοι, μέσα και από την εκπαιδευτική διαδικασία, θα καταβάλουμε την όποια δυνατή προσπάθεια για να αυξήσουμε κάθετα τις πιθανότητες ασφάλειας της σχολικής κοινότητας. Επειδή οι αφορισμοί και οι άκαμπτοι «συμπερασματισμοί» δεν με συγκινούν καθόλου, θέλω να είμαι αισιόδοξος ότι μέσα στα τόσα πρακτικά θέματα που πρέπει συνεργαζόμενοι να λύσουμε, η κατάσταση στα σχολεία μας δεν θα μας φέρει προ δυσάρεστων εκπλήξεων και ότι όλα θα κυλήσουν κανονικά, μέσα στην προσωρινή «αντικανονικότητά» τους. Προ πάντων, κανένας πανικός!

Δημοσιεύθηκε στην Uncategorized. Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Απάντηση