Κώστας Γιαννακίδης
Η δίκη του Γιώργου Παπανδρέου για το «λεφτά υπάρχουν» δεν ποινικοποιεί μόνο τον πολιτικό λόγο, επικυρώνει με το κύρος της Δικαιοσύνης τη θεωρία συνωμοσίας για τα αίτια της κρίσης
[…]
Ο πλωτάρχης έχει το δικαίωμα να μηνύσει όποιον θέλει ή να εγείρει οικονομικές αξιώσεις εναντίον οποιουδήποτε. Θεωρητικά, που λέει ο λόγος, θα μπορούσε να καταθέσει και αγωγή εναντίον του Σαμαρά για τα «Ζάππεια». Όμως δεν τον ενόχλησε ούτε η διαπραγμάτευση του Γιάνη, ούτε τα capital controls, ούτε ο λογαριασμός από τις «17 ώρες» του Τσίπρα. Δεν έκανε αγωγή για το «Πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης», ούτε θίχτηκε επειδή το Μνημόνιο δεν καταργήθηκε με ένα νόμο και ένα άρθρο. Για τον πλωτάρχη μας το big bang της κρίσης βρίσκεται στο «λεφτά υπάρχουν», ασχέτως αν, εδώ που τα λέμε, δεν ειπώθηκε με τον τρόπο που συνήθως αποδίδεται. (Διαβάστε τη δήλωση όπως πραγματικά έγινε) Και εμείς στεκόμαστε πια σε στάση προσοχής. Όχι σαν ναύτες μπροστά στον πλωτάρχη. Όχι, ο πλωτάρχης δεν μας απασχολεί. Στεκόμαστε με δέος και πραγματικό τρόμο μπροστά στην ενδεχομενη απόφαση των δικαστών στο ακροατήριο.
[…]
Το πλήρες άρθρο ΕΔΩ
