Φωνή αύρας λεπτής

Από τα αναγνώσματα του σημερινού εσπερινού (Βασιλειῶν τρίτης, κεφ. 19, 11-12) για την αυριανή εορτή της Μεταμορφώσεως.

Ο Θεός αναθέτει νέα αποστολή στον προφήτη Ηλία και του λέει: «Να βγεις αύριο έξω από τη σπηλιά σου και να σταθείς στο βουνό ενώπιον του Κυρίου· και να, θα περάσει από εκεί ο Κύριος. Και θα φυσήξει ένας πολύ δυνατός άνεμος που θα διαλύει τα βουνά και θα συντρίβει πέτρες, αλλά δεν θα είναι ο Κύριος μέσα στον άνεμο. Έπειτα από τον άνεμο θα γίνει σεισμός μεγάλος, αλλά ούτε μέσα στο σεισμό θα είναι ο Κύριος. Έπειτα από το σεισμό θα έλθει φωτιά. Ούτε μέσα στη φωτιά θα είναι ο Κύριος. Έπειτα από τη φωτιά θα ακουστεί φωνή αύρας λεπτής και δροσερής. Εκεί θα είναι ο Κύριος». Πέραν από τη βαθειά θεολογία της φιλικής, χαλαρωτικής, θεραπευτικής και ζωογόνου δύναμης του Θεού, όπως παρουσιάζεται σε αυτή την περικοπή με τον ηχηρό εικονοπλαστικό λόγο, η αναλογία για μένα δεν μπορεί παρά να παραπέμπει και στην αναμονή εκείνης της «αύρας λεπτής και δροσερής» που θα γαληνέψει, κατά το δυνατόν, τον άνθρωπο και την κοινωνία οδηγώντας μας σε λιμάνια απάνεμα. Στο τέλος τέλος, όλοι μας μια μεταμόρφωση περιμένουμε – και ως πρόσωπα και ως λαός. Μπορεί να είναι μέσα μας, δίπλα μας. Πίστη χρειάζεται και εμπιστοσύνη.