⇒ Διαβάζω ότι δημιουργήθηκε ο πιο ολοκληρωμένος χάρτης του Σύμπαντος. Σε σχήμα σφαίρας εννοείται. Τα ερωτήματα δεν πρόκειται να εκλείψουν. Ίσα ίσα. Όσο περισσότερα συναντάμε, τόσο πιο πολλά δεν γνωρίζουμε και θέλουμε να μάθουμε. Είμαστε προγραμματισμένοι να ασκούμε το μυαλό μας επάνω στην παραδοχή της Επιστήμης – μέχρι το απώτατο όριο της σφαίρας. Το αιώνιο όμως και τελικό ερώτημα, τι υπήρχε πριν από την κάθε αρχή δεν πρόκειται ποτέ να σταματήσει να βασανίζει τον άνθρωπο. Το τι υπάρχει έξω από τα όρια της σφαίρας – όσο και αν επεκτείνεται εις το διηνεκές – θα είναι το εσαεί βασανιστικό αρχέγονο ερώτημα. Ανήκει ως απορία στα νοητικά μας γονίδια. Ίσως να είναι η φυλακή και η προίκα συγχρόνως της γλωσσικής μας ελευθερίας. Γιατί άραγε; Ή μήπως δεν υπάρχει κανένας σκοπός; Εδώ η γνώση αγγίζει το άπειρον της Φιλοσοφίας, όταν το τείχος της άγνοιας είναι η νομοτελειακή κατάληξη κάθε ανακάλυψης. Είναι και εκείνοι που λένε ότι στο τέλος περιμένουν οι Θεολόγοι χαμογελώντας…
