Ένα Ταμείο Άμυνας

Για πολλοστή φορά, λες και δεν το ξέραμε, αποδεικνύεται ότι το μεγάλο αφεντικό στην κατεχόμενη Κύπρο είναι η ισλαμοφασιστική Τουρκία. Μεταφέρει όσα όπλα θέλει, όποτε θέλει. Και ύστερα, εμείς επιμένουμε στο κουκλοθέατρο των “διακοινοτικών συνομιλιών”, που μεταμφίεσαν τη βάρβαρη εισβολή του 1974 σε ενδοοικογενειακή διαφορά μεταξύ των κατοίκων της Κύπρου. Χωρίς καμία νομιμοποίηση. Ντροπή μας από κάθε άποψη! Δεν θα κουραστούμε να λέμε, πάλι και πάλιν, ότι σήμερα το ανάχωμα του Ελληνισμού είναι η Κύπρος. Υπάρχουν, ας ξέρουμε, και άλλα νησιά για τα οποία ξερογλείφεται ο Τούρκος. Ή θα καταλάβουμε λοιπόν από πού προέρχεται ο πραγματικός κίνδυνος ή κινδυνεύουμε να βάλουν οι γενιές που έρχονται νεοοθωμανικό φέσι, επειδή ο νεοραγιαδισμός πνίγηκε στο Αιγαίο χωρίς σωσίβιο. Θέλει θυσίες όμως και κότσια. Ένα διαφανές, συγκεκριμένο και αποτελεσματικό Ταμείο Άμυνας θα μπορούσε να γίνει στην Ελλάδα ή ζητάμε πολλά;