Η συζήτηση στη Βουλή για τη διαπλοκή

⇒ Δεν γνωρίζω εάν έχει υπάρξει ποτέ μέχρι σήμερα κυβέρνηση που να μην είναι ευχαριστημένη με την εμφάνιση του πρωθυπουργού (της) στη Βουλή αλλά ούτε και αξιωματική αντιπολίτευση που να μην είναι τα μάλα ικανοποιημένη από την παρουσία του αρχηγού (της). Από όσο μπορώ τις τελευταίες δεκαετίες να παρακολουθήσω, μόνον η ημερομηνία των δηλώσεων είναι που μπορεί να κάνει τη διαφορά. Κατά τα άλλα, το ίδιο ποιηματάκι απαγγέλλουν άπαντες ξανά και ξανά. Δεν ξέρω εάν θα αλλάξει καμιά φορά αυτή η εντός και εκτός Βουλής κοκορομαχική διάθεση. Εκείνο που γνωρίζω είναι ότι τα ανατολικά σύνορά μας γίνονται σουρωτήρι. Αφουγκράζομαι τον Τούρκο να καραδοκεί και τους συμμάχους μας να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια. Γνωρίζω επίσης ότι οι εισερχόμενοι πρόσφυγες και μετανάστες συνθέτουν ένα εκρηκτικό μείγμα για την κοινωνική δομή και συνοχή, όταν το οικονομικό κλίμα είναι βουτηγμένο στις λάσπες. Ακούω και τις φωνές από τους εξερχόμενους μετανάστες Έλληνες νέους που αποχαιρετούν με καθημερινή πίκρα την πατρίδα – χωρίς να βλέπω ούτε με τηλεσκόπιο επενδύσεις. Και όμως! Η κυβέρνηση του τόπου βρήκε τη ώρα να αναγάγει εντός Βουλής σε μείζον ζήτημα την περίφημη διαπλοκή, το αναμφισβήτητα επαίσχυντο, διαχρονικό και διακομματικό μας σπορ. Πιθανόν να νομίζει ότι με το να αλλάξει χαβά (κάτι έμεινε από τα νταούλια που θα βαρούσαμε για να χορεύουν οι αγορές…) θα αλλάξει και τους ανέμους που μας περιζώνουν σαν φίδια. Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πιο απλά, αν ήταν οι προθέσεις ειλικρινείς. Ας δώσουν όλοι τους τα όποια στοιχεία έχουν στη δικαιοσύνη και ας αφήσουν τους δικαστές να κάνουν τη δουλειά της. Έχουμε ή δεν έχουμε πολίτευμα με διακριτές τις τρεις εξουσίες; Τι δουλειά έχει η εκτελεστική και βουλευτική εξουσία με τη δικαστική; Ή μήπως η διαπλοκή απαιτεί να έχει;