⇒ Με το Αλφαβητάριον του Γ. Π. Βανδώρου (κατά τας αρχάς της παιδαγωγικής, μετά πολλών εικόνων και παιδικών διαλόγων, εν Αθήναις, 1891) θέλω και εγώ να ευχηθώ σε άπαντες τους συναδέλφους διευθυντές σχολείων μία πολύχρωμη, ηδύγευστη, ενθουσιώδη και αποτελεσματική θητεία:
Τι ειν΄αυτό Κωστή;
- Αλφαβητάριο.
Τι θα ειπή αυτό;
- Να. έχει μέσα ένα βώδι, ένα γάϊδαρο και γράμματα.
Στάσου να το ιδώ…
Α! να το βώδι. Να τα κέρατά του, αλλά δεν κουτουλά.
Α! να και ο γάϊδαρος. Να και τα΄αυτιά του, αλλά δεν τα κουνά.
Και αυτά τι είπες πως είναι;
- Γράμματα.
Α! … Και γιατί είν΄ έτσι μαύρα;
- Ξεύρω κ΄εγώ! Ο δάσκαλος όταν μας τα γράφη ΄σ τον πίνακα είναι άσπρα.
Έτσι αί! Και τι τα κάμνουν αυτά;
- Να. τα βάνουν ΄σ τη σειρά και τα κάμνουν ό,τι θέλουν.
Μ’ αυτό, και μ’ αυτό, και με τούτο, και με τάλλο, κάμνουν ένα μήλο.
Μήλο; – Κάμνουν και σύκα;
- Και σύκα.
Και καραμέλαις;
- Και καραμέλαις.
Αφ’ ού λοιπόν είν’ έτσι γλυκά τα γράμματα, θα έλθω κ’ εγώ σχολείο να μάθω.
- Πάμε λοιπόν ΄στο σχολείο.
Πάμε ….
(παιδικοί διάλογοι, 1, σ. 60)
