Τα κουκούτσια του καρπουζιού

 ⇒ Πώς βγάζουμε τα ενοχλητικά κουκούτσια από το καρπούζι; Ιδού ένα από τα μεγάλα προβλήματα κάθε (και ελληνικού) καλοκαιριού. Γενικά, η ξερολίαση περί παντός του επιστητού δίνει από τηλεοράσεως και διαδικτύου τα ρέστα της για το πώς πρέπει να καθαρίζουμε στα παιδιά μας τα φρούτα, πώς πρέπει να προσέχουμε το ένα και πόσο το άλλο. Ακούει κανείς και νομίζει ότι οι άνθρωποι έχουν φύγει και ξεφύγει παντελώς από τη φύση, αφού χρειάζονται τους «ειδικούς» για να μπορέσουν να ζήσουν σε ένα περιβάλλον απλότητας, που εξ ορισμού είναι πλέον, όπως νομίζουν, πρόβλημα.

→ Τυχαίως λοιπόν, έπεσα σε αυτές τις περισπούδαστες οδηγίες για το πώς πρέπει να βγάζει κανείς τα κουκούτσια από το καρπούζι: να το κόβει πρώτα έτσι, να το κόβει ύστερα αλλιώς, να το γυρίζει από εδώ να το στρίβει από εκεί, με το μαχαίρι έτσι με το μαχαίρι αλλιώς… Και θυμήθηκα όταν ήμασταν παιδιά, πώς βυθιζόμασταν τότε κυριολεκτικά με τα μούτρα στη λαχταριστή ημισέληνο μιας φέτας ενός ζουμερού καρπουζιού. Όχι μόνο με τα μάγουλα ολοκόκκινα από την ορμητική «επίθεση» αλλά συχνά και με αυτιά ολόγλυκα – θύματα της ανυπόμονής μας κατάδυσης σε αυτή την ηδονική καλοκαιρινή απόλαυση. Φορούσαμε πραγματικά το κόκκινο. Οι μανάδες μας ύστερα αναλάμβαναν τα ρούχα μας – για να μην μας περιτριγυρίζουν και οι μύγες… Πάνε (;) αυτά. Η σημερινή αστική ζωή των μιμιέδων και των μαστ έχει άλλες ιδέες. Μακριά από «λερώματα» και «δρόμους» και «χώματα» και «χτυπήματα» και «μαχαίρια». Αυτά μένουν ως ρομαντικές ατάκες για τις εκθέσεις ιδεών. Σίγουρα, περί γούστου (de gustibus) δεν τίθεται ζήτημα. Ο καθείς και ο τρόπος του. Η αλήθεια, παρ’ όλα αυτά, ευτυχώς εξακολουθεί ακόμα να είναι άλλη.

→ Βλέπω, τώρα που γράφω, από το μπαλκόνι τα παιδιά να παίζουν στο δρόμο και ακούω το ανέμελο πάθος τους. Μία πνοή αύρας λεπτής ανεβαίνει απρόσκλητη και καλοδεχούμενη – μέσα σε κλίμα  βαθειάς δροσιστικής εκτίμησης, μετά την υποχώρηση της τελευταίας αφόρητης ζέστης. Χωμάτινες ταπεινές αισθήσεις αφήνουν παντού τη σφραγίδα τους. Είμαι σίγουρος ότι αυτή την ώρα κάπου αλλού, κάποια άλλα παιδιά ενθουσιασμένα θα κατασπαράζουν και με τα δυο χέρια μια φέτα καρπούζι γεμάτη κουκούτσια. Αυτό δηλαδή που προτίθεμαι να κάνω και εγώ πάραυτα.

Καλό καλοκαίρι σε όλους!

Εφημερίδα “Πατρίς

Δημοσιεύθηκε στην Uncategorized και χαρακτηρίσθηκε . Αποθηκεύστε τον μόνιμο σύνδεσμο.

Απάντηση