Το κρησφύγετο των απαγωγέων Λεμπιδάκη

 ⇒ Μετά την ευτυχή και ανακουφιστική κατάληξη της απαγωγής του κ. Λεμπιδάκη (με την απελευθέρωσή του) πολυχρησιμοποείται από τα ΜΜΕ ο όρος «κρησφύγετο» για να δηλώσει τον τόπο, όπου οι αδίστακτοι αυτοί εγκληματίες κρατούσαν το ανυπεράσπιστο θύμα τους. Ο όρος όμως είναι αδόκιμος, μιας και η αρχική (και ήδη από τον 5^ο π.Χ. αιώνα) σημασία της λέξης είναι «χώρος καταφυγής, προστασίας» και όχι τόπος απόκρυψης, εκβιασμού και εγκλήματος (ας πούμε, όχι και τόσο επιτυχώς, μια γιάφκα). Έτσι, λέμε π.χ. το κρησφύγετο του Γρηγόρη Αυξεντίου. Είναι πάντως διάχυτη η εντύπωση -που καλλιεργήθηκε και από την άποψη αρχαίων σχολιαστών- ότι το πρώτο συνθετικό κρησ- έχει να κάνει με την Κρήτη και σημαίνει καταφύγιο Κρητών (θα πήγαινε γάντι στα γεγονότα…). Για τη σύγχρονη γλωσσική επιστήμη κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί, όπως επίσης δεν γίνονται αποδεκτές και οι ερμηνευτικές αναγωγές στο κάρα (κεφαλή) και στο χρέος (εκεί, όπου κανείς προφυλάσσει το κεφάλι ή εκεί, όπου ξεφεύγει από τα χρέη – επίκαιρη σήμερα όσο ποτέ η τελευταία αυτή σημασία!). Η πιθανότερη ετυμολογία της λέξης, ως προς το πρώτο της συνθετικό, είναι η αναγωγή στην πρόθεση προ, η οποία με το δεύτερο συνθετικό (από το φεύγω) σημαίνει ουσιαστικά «προσφυγή».