Χιροσίμα 1945, 6 Αυγούστου

    ⇒ Το 1939 ένας Ούγγρος φυσικός (πρόσφυγας) που δεν είχε και μεγάλη επιρροή εκτός επιστημονικής κοινότητας και δεν μπορούσε να ληφθεί σοβαρά από τον Ρούσβελτ ως προς την επικινδυνότητα των πυρηνικών σχεδίων των Γερμανών, έπεισε τον ειρηνιστή Άινσταϊν να υπογράψει μία επιστολή υποστήριξης προς το αντίστοιχο αμερικανικό πυρηνικό πρόγραμμα. Ο Αμερικανός πρόεδρος θορυβημένος έδωσε μυστικά τη συγκατάθεσή του. Έτσι ο Άινσταϊν, χωρίς να συμμετέχει άμεσα, επέδρασε αποφασιστικά στην κατασκευή του φονικότερου μέχρι τότε όπλου. Το 1945, το τελευταίο έτος της ζωής του, απευθυνόμενος σε ένα φίλο του φαίνεται να λυπάται και να μετανιώνει: «έκανα ένα μεγάλο λάθος στη ζωή μου – όταν υπέγραψα την επιστολή προς τον Πρόεδρο Ρούζβελτ προτείνοντας την κατασκευή της ατομικής βόμβας. Αλλά υπήρχε και κάποια δικαιολογία – ο κίνδυνος ότι οι Γερμανοί θα την κατασκευάσουν». Στο ερώτημα «εάν ήταν αναγκαία ή όχι η βόμβα» έχουν δοθεί, και θα συνεχίσουν να δίνονται, εκ διαμέτρου διαφορετικές απαντήσεις. Σε κάθε περίπτωση, ο θάνατος εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων δεν μπορεί να θεωρηθεί ποτέ «αναγκαίος». Να η Μεταμόρφωση (και του ανθρώπου) για την οποία μιλούσαμε χτες – και σήμερα.