18/07/2015
⇒ Πόσες φορές καλοκαίρι στο ίδιο έργο θεατές δεν έχουμε ζήσει την ίδια ιστορία με τις φωτιές. Κυριολεκτικά και μεταφορικά η Ελλάδα στις στάχτες. Τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν σηκώθηκε καμία αντιπολίτευση να κατηγορεί για ανικανότητα. Σε τέτοιους καιρούς όμως… Πιθανόν από την άλλη και να το πήραμε είδηση ότι είμαστε τελικά ανίκανοι. Επί της ουσίας, ίδιες σχεδόν κάθε φορά και οι αντιδράσεις με το ανακάτεμα της τράπουλας στον όποιο κυβερνητικό ανασχηματισμό. Δεν θα περίμενε δα και κανείς να εξαντληθεί όλη η γαλαντόμα μεγαλοψυχία από καμιά πλευρά του πολιτικού μας κόσμου. Στο ίδιο έργο θεατές και ως προς τα σχόλια σχετικά με την υφυπουργοποίηση του κ. Χαϊκάλη. Τα κλισέ στις δόξες τους. Προσωπικά μου είναι πολύ συμπαθής, τουλάχιστον ως Μιμάκος. Άλλωστε ένα πενήντα-πενήντα είναι η ζωή. Μακάρι να έχει την ίδια επιτυχία και στα θέματα κοινωνικών ασφαλίσεων. Μόνο που κάποιοι καλούνται να πληρώσουν ένα πιο πολύ πενήντα. Πράγματι, έχει στα χέρια του μια καυτή πατάτα. Και μπορεί να λέμε “έκανε την πατάτα του” για μία βλακώδη ενέργεια αλλά όμως φαγητό με πατάτα χωρίς να είναι εύγευστη η πατάτα είναι σκέτη πατάτα!
