Η πρόταση της ΟΛΜΕ για την εισαγωγή σε ΑΕΙ-ΤΕΙ

 ⇒ Η ΟΛΜΕ στην πρότασή της προς τη Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής για την εισαγωγή των υποψηφίων στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα πρότεινε, μεταξύ άλλων, για την «αποσύνδεση του Λυκείου από το σύστημα πρόσβασης σε ΑΕΙ–ΤΕΙ» να γίνονται μετά την αποφοίτηση από το Λύκειο «πανελλαδικές εξετάσεις σε περιορισμένο αριθμό μαθημάτων, με διαφορετικό συντελεστή βαρύτητας για ορισμένα από αυτά» και να διεξάγονται «με την ευθύνη της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Η εξεταστέα ύλη καθορίζεται κεντρικά από το Υπουργείο Παιδείας και αντιστοιχεί στη διδακτέα ύλη».

→ Η πρόταση είναι μεταβατική μέχρι την καθιέρωση της “ελεύθερης πρόσβασης”. Δεν γνωρίζω πόση σοβαρότητα έχει αυτή η προσδοκία και κατά πόσον μπορεί να πραγματοποιηθεί κάποτε. Πρέπει όμως να παρατηρήσω (έστω και με την επικάλυψη της μεταβατικότητας του προτεινόμενου συστήματος – που με τις παραλλαγές του δεν διαφέρει και πολύ από το υπάρχον ήδη μόνιμο) ότι τόσο με την επιμονή σε πανελλαδικές εξετάσεις (και συνακόλουθα με το υπουργείο Παιδείας σε ρόλο τσομπάνη που χωρίζει τα πρόβατα από τα ερίφια) όσο και με τη συμπλήρωση κεντρικού μηχανογραφικού δελτίου, δεν βλέπω με κανένα τρόπο πώς μπορεί να αποσυνδεθεί το Λύκειο «από το σύστημα πρόσβασης σε ΑΕΙ–ΤΕΙ» και να γίνει ουσιαστικά ανεξάρτητο. Αλήθεια, μετά την αποφοίτηση του νέου από το Λύκειο, τι δουλειά έχει η δευτεροβάθμια εκπαίδευση ώστε να έχει την ευθύνη διεξαγωγής εξετάσεων για την τριτοβάθμια εκπαίδευση; Κατά την άποψή μου, μία τίμια πρόταση για τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση – τη ραχοκοκαλιά της μόρφωσης κάθε λαού – θα έπρεπε να εστιάζει στο πώς θα αποκτήσει το απολυτήριο την αξία ενός σοβαρού γνωστικού αποδεικτικού με κύρος (περιεχόμενο σπουδών, προσωπικό, υποδομές κλπ). Και να φροντίσει η  πολιτεία να βρει τον τρόπο εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ αφού πρώτα τα αναβαθμίσει κατά τα διεθνή δόκιμα πρότυπα, δίνοντάς τους επιτέλους τον πρώτο λόγο στην επιλογή των φιλοξενουμένων τους.