Πρόθεση, λέει, της Κυβέρνησης είναι το ύψος των προστίμων για παραβάσεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας να ορίζεται με εισοδηματικά κριτήρια. Και η απορία εμού του αφελούς:
Γιατί μόνο για τις παραβάσεις του ΚΟΚ και όχι παντού; Ή μήπως δεν γνωρίζει ο τόπος αλλού παραβάσεις; Οι φορολογικές παραβάσεις είναι άγνωστες; Οι παραβάσεις στην εργατική νομοθεσία ανύπαρκτες; Και οι πολεοδομικές παραβάσεις; Με τις αγροτικές παραβάσεις τι γίνεται; Παραβάσεις στην αλιευτική πολιτική δεν υπάρχουν; Και τώρα που ο μαθητόκοσμος κινείται σε ρυθμό εκδρομών, παραβάσεις στα σχολικά λεωφορεία δεν γίνονται;
Δύσκολο να ξεχωρίσεις τα πρόβατα από τα ερίφια. Το μόνο που βλέπω να γίνεται με τέτοιες κατά το δοκούν φαεινές “προωθητικές” εμπνεύσεις -με πλην και συν παραβάτες- είναι η παράβαση της λογικής και η παραβίαση του Συντάγματος.
