⇒ Παλιά Αλφαβητάρια και Αναγνωστικά. Εκπομπή στο studio 19 (27/10/2014) με τον Γιώργο Δασκαλάκη.
ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ:
1. ⇒ Μια νέα Ψωροκώσταινα! Κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1940 γίνεται στο χωριό μου Στατός της επαρχίας Πάφου της Κύπρου έρανος για την εμπόλεμη Ελλάδα. Η αδελφή του παππού μου, από την πλευρά του πατέρα μου, Μαρία Μιχαήλ – της οποίας τα δύο αδέλφια είναι στον πόλεμο με το Κυπριακό Σύνταγμα Εθελοντών – προσφέρει αυθόρμητα το μοναδικό χρυσό περιουσιακό της στοιχείο και αναφωνεί (στο 2.55) εν πλήρει συνειδήσει “χαλάλιν της Πατρίδας!”. Μαρτυρία από τον πατέρα μου Οικονόμο Νεόφυτο Κωνσταντίνου (μαγνητοφώνηση 24/01/2010).
2. ⇒ Όνομα Ελλάδα. Επίσης κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1940 ο παππούς μου, από την πλευρά της μητέρας μου Ελλάδας, Χάμπος – είναι και αυτός στον πόλεμο, δες το ημερολόγιό του Ημέρες αιχμαλωσίας – στέλλει επιστολή στην έγκυο γυναίκα του και ζητά, αν γεννήσει κορίτσι να το βγάλει Ελλάδα “για να γίνει τόσον ωραία όσον η Ελλάδα μας”. Μαρτυρία από τον πατέρα μου Οικονόμο Νεόφυτο Κωνσταντίνου (μαγνητοφώνηση 24/01/2010).
♦♦♦♦♦
⇒ Για την εφημερίδα του 5ου Γενικού Λυκείου Ηρακλείου “ΤΑ ΠΕΝΤΟΒΟΛΑ”. Εκπομπή στις 25/11/2013 (Studio 19). Μαζί με τη μαθήτρια Ελένη Σταυρουλάκη:
⇒ Συντονιστής, παρουσιαστής και ομιλητής στην παρουσίαση του βιβλίου του Γ. Τσερεβελάκη “Εμμελής μυσταγωγία”, Πνευματικό Κέντρο Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης, 17/10/2007.
⇒ Εισήγησή μου με θέμα «Για μια έμπρακτη έκθεση» στην ημερίδα «Φιλολογικά μαθήματα στη β/θμια Εκπαίδευση, ημερίδα διδακτικής», που οργανώθηκε στην Αίθουσα Ανδρόγεω του Δήμου Ηρακλείου στις 22/01/2009:
⇒ Συνομιλητής το Μάιο του 2009 με τον αείμνηστο καθηγητή Γλωσσολογίας Χρ. Τσολάκη σε σεμινάριο άσκησης για τη γλώσσα και τη διδακτική της που διοργάνωσε το Τμήμα Φιλοσοφικών και Κοινωνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κρήτης:
♦♦♦♦
⇒ Νίκος Σαραντάκος, Μύθοι και Αλήθειες για την Ελληνική Γλώσσα.
⇒ Η αξέχαστη Μελίνα διαβάζει με τη ψυχή της τη Σονάτα του σεληνόφωτος του Γ. Ρίτσου:
⌊→ «Μου χρειάζεται πριν απ’ το θάνατό μου μια ύστατη γνώση, η γνώση του θανάτου μου, για να μπορέσω να πεθάνω»:
⇒ Καθηλωτικός ο Γ. Ρίτσος διαβάζει το ποίημά του Αποχαιρετισμός αφιερωμένο στον υπαρχηγό της ΕΟΚΑ ήρωα Γρηγόρη Αυξεντίου, τον οποίο (αρνούμενο να παραδοθεί) έκαψαν ζωντανό (στο 1.15 και μετά) οι Άγγλοι μέσα στο κρησφύγετό του στην ιερά μονή Μαχαιρά:
⌋
