Κόπα Αμέρικα

⇒ Και τώρα τι; Ο μεγαλύτερος εχθρός του ανθρώπου είναι το μυαλό και η ιδεολογία του. Κατά βάσιν η ίδια η λογική είναι ιδεολογία. Τώρα που φλερτάρουμε με “λύσεις” τύπου Λατινικής Αμερικής, τι; Ούτε στο κόπα Αμέρικα να παίζαμε. Το ζήτημα δεν είναι μόνο το εξωτερικό και οι “εταίροι” μας. Η λέξη μόνο ως ευφημισμός μπορεί να κατανοηθεί. Και τώρα τι, όταν στο εσωτερικό της χώρας διαμορφώνεται ένα είδος συγκεντρωτικού κράτους που αλληθωρίζει προς τον ολοκληρωτισμό. Κατάληψη πασών των εξουσιών. Κατά τα πρότυπα της δεκαετίας του τριάντα. Η πρόεδρος της Βουλής, η δίωξη εναντίον δημοσιογράφων, οι ελεγχόμενοι συνδικαλιστικοί επαρχιωτισμοί (που ζουν στον κόσμο τους) το ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα κλ.π. είναι ανησυχητικά προμηνύματα. Νομίζω ότι στο μυαλό πολλών “αριστερών” επιχειρείται η ρεβάνς του εμφυλίου. Ώρες ευθύνης, ώρες θλίψης. Θέλω και εδώ να αισιοδοξώ ότι κάνω λάθος.